De Weduwnaar Van Lorena Rojas Wijdt Een Emotionele Brief Aan Zijn Dochter Lucianna

2024 Auteur: Steven Freeman | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 08:19

De weduwnaar van Lorena Rojas, Jorge Monje, schreef een emotionele brief aan zijn dochter Lucianna waarin hij de wens uitsprak om zijn 'prinses' weer te ontmoeten.

Na twee jaar adoptieprocedures, eerst in Mexico en vervolgens in de Verenigde Staten, werd de levensdroom van de Mexicaanse actrice werkelijkheid door in oktober 2013 Lucianna's moeder te worden.

Tegenwoordig woont het kleine meisje bij Mayra Rojas, de zus van de overleden kunstenaar.

Hieronder delen we het schrijven dat Monk heeft uitgebracht via HuffPost Voices:

Aan mijn dochter:

Geliefde Lucianna, hopelijk komt op een dag deze brief naar je toe zodat je je ware verhaal zult kennen, een verhaal vol liefde en genegenheid waarvan ik niet wil dat je ophoudt te weten.

Ik had het geluk om je moeder te ontmoeten voordat je in deze wereld kwam, en vanaf de eerste dag werd ik verliefd op haar, haar enthousiasme voor het leven en nog veel meer. Ze was een sterke, leuke, raadselachtige, getalenteerde, intelligente, mooie vrouw die haar doelen heel goed kende.

Ik kwam op een moment in het leven van je moeder toen ze de vaste beslissing had genomen om moeder te worden, het was haar grootste droom en dankzij haar persoonlijkheid, kracht en doorzettingsvermogen slaagde ze erin om het waar te maken.

Maanden voordat je werd geboren, vroeg je moeder me of ik met haar mee wilde op de boot van het vaderschap, en ik aarzelde geen moment. Diezelfde dag vroeg ik hem om met me te trouwen, en nadat hij me had geaccepteerd, gingen we wat dingen kopen die ons drieën symbolisch als een gezin verenigden. Ik herinner me dat het op 22 mei 2013 om 1 uur 's nachts was en we stopten bij een tankstation waar we wat luiers, een teddybeer en een potje babyvoeding kochten, dingen die we duidelijk in het zicht hadden gezet om je te hebben in onze gedachten elke dag totdat je ons kwam ontmoeten. Die avond schreven we bij hetzelfde tankstation een brief waarin we beloofden elkaar de rest van ons leven lief te zullen hebben … Het was op dat moment erg leuk, we lieten zelfs de receptionist een teken als getuige maken.

Op 6 oktober 2013 om 6.30 uur 's ochtends ging de telefoon en ze gaven ons het meest verwachte nieuws van ons leven: je werd geboren en je was een mooie en gezonde baby. Zonder erbij na te denken stapten we in de auto en reden drie uur rijden, waarschijnlijk de meest opwindende rit van ons leven.

Op dezelfde dag om 10.00 uur stonden je moeder en ik op het punt je te ontmoeten. De eerste keer dat je moeder je zag, zei ze met tranen van geluk in haar ogen: 'Kijk naar onze prinses', en daar begon je liefdesverhaal.

Er zijn veel video's en foto's die u ongetwijfeld zult zien terwijl u groeit, maar het belangrijkste is dat u weet dat u was waar uw moeder het meest van hield in het leven.

Ik kon niet toestaan dat je niet wist hoe je eerste levensjaren waren, je eerste tanden, je eerste stappen, je lange nachten in die nachten die ons gek maakten van liefde … Vele unieke momenten die je niet mag missen. Ik wil ook dat je Araceli in gedachten houdt, die de persoon was die ons heeft geholpen om voor je te zorgen, en die je zoveel liefde heeft gegeven. Ze was een heel belangrijk persoon in het leven van je moeder.

Helaas kon je moeder haar droom niet vervullen, namelijk voor je zorgen en de rest van je leven van je houden. En het ergste van alles was dat zij noch ik ooit wilden praten over wat er zou gebeuren als er slechte dingen zouden gebeuren. Het was niet dat we niet om die dingen gaven, het was gewoon onze beslissing om de ziekte niet in ons leven te houden. Het was meer een levensfilosofie dan een plan, dat was onze beslissing, en daarom volgden we het.

Op dit moment dat je moeder er niet is, vragen veel mensen me welke beslissing ik over jou wil nemen en ik vertel iedereen hetzelfde: 'Die beslissing is geen beslissing die ik nu moet nemen, dat was een beslissing die ik heb genomen op 22 mei 2013 '.

Slechts één keer hebben je moeder en ik gepraat over wat we zouden doen als er iets met haar zou gebeuren. Met je grootmoeder en je tante aanwezig zei hij: 'Als er iets met me gebeurt, is Jorge de vader van Lucianna en ik hoop dat je hem kunt ondersteunen in alles wat hij nodig heeft …'. Die woorden waren genoeg om me te concentreren op wat er echt toe deed, namelijk haar gezondheid.

Ik heb altijd gedacht dat de mensen die van je moeder hielden, hun laatste wensen zouden vervullen, die niet veel waren … Een daarvan was dat het gezin dat we hadden gevormd nooit brak, daarom zijn we begonnen met de officiële procedures: eerst huwelijk en daarna adoptie. Maar we hadden niet genoeg tijd.

De andere was dat hij wilde dat zijn as tijdens een volle maannacht naar de zee werd verstrooid, en dus van daaruit naar je kon kijken, want ik wil dat je weet dat je zijn maan was, daarom is je naam … maar helaas kon geen van zijn testamenten worden uitgevoerd realiteit zoals ze wilde.

In mijn verdriet weet ik dat je in handen bent van mensen die van je houden, mensen die hebben besloten dat wat ze doen het beste voor je is, ook al was het maar hun beslissing.

Ik beloofde mezelf dat ik nooit iets zou doen dat de mensen van wie Lorena hield, zou schaden. Daarom zal ik geen strijd aangaan die jou de minste schade kan berokkenen. Dat is het enige dat voor mij van belang is.

Ik wil dat je weet dat hoewel we gedwongen waren uit elkaar te gaan, ik hier altijd zal zijn voor wat je nodig hebt, wat het ook is.

Ik weet dat zowel jij als ik een engel in de hemel hebben die over ons waakt en die er alles aan zal doen om ons snel weer te zien. Ik hou van je. Vader.

storify.com/peopleenespanol/las-tiernas-imagenes-de-luciana-la-hijita-de-loren/