Campagne Ter Ondersteuning Van Allochtone Kinderen Aan De Grens

2024 Auteur: Steven Freeman | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 08:19

Waar zijn mijn kinderen?

Gisteravond, toen ik mijn achtjarige dochter, Anna, naar bed bracht, verraste ze me met een vraag: "Pa, kan de politie ons scheiden?" Het was tijd om ons verhalenboek te sluiten, te praten over de dingen die overdag waren gebeurd en de lichten uit te doen. Ze moest de volgende ochtend vroeg opstaan voor school en op dat late uur begon ik willens en wetens een eindeloze dialoog.

Ik vroeg haar waar ze dat idee vandaan had. Op school, zei ze, hoorde ze dat ze kinderen van hun ouders aan de grens met Mexico scheiden. Ze legde uit dat ze mijn partner en mij had horen praten over Amerikaanse burgers die van hun kinderen waren gescheiden.

Ik verliet Cuba in 1991 en kwam in ballingschap in de Verenigde Staten. Al meer dan 20 jaar ben ik - net als zij - een burger van dit land, een plek waar ik heb gewerkt en een gezin heb gesticht. Mijn drie kinderen zijn geboren in San Diego, Californië, niet ver van de plaats waar kinderen tegenwoordig worden gescheiden van hun families. Maar als mijn kinderen in Cuba waren geboren en ik wanhopig genoeg was geweest om een beter leven voor hen te zoeken, ver van een dictatuur waar je niet kunt stemmen, anders kunt denken of vrijuit kunt spreken en vandaag in dit land zou zijn aangekomen, zou ik erbij zijn de duizenden wanhopige immigranten die de grens overstaken en hun toevlucht zoeken tegen geweld en wanhoop.

En net als zij zou ik gescheiden zijn geweest van mijn kinderen - die als criminelen in een kooi zouden worden opgesloten. Nu vraag ik me af: 'Wat is hun misdaad? Welke wet roept het meest democratische en ontwikkelde land ter wereld op om een ouder van zijn kind te scheiden? '

Duizenden gezinnen zijn verdeeld op de grens tussen de VS en Mexico. Elke dag worden zo'n 200 kinderen in geïmproviseerde gevangenissen gegooid als een vorm van chantage voor de burgers, het congres en de senaat van dit land, zodat ze een partijgebonden akkoord bereiken om een muur te bouwen die miljoenen dollars kost aan diezelfde grens.

Kinderen zijn en kunnen geen politiek aas zijn. Ik zie mezelf in het gezicht van elke moeder en vader.

We hebben geleerd dat de geschiedenis ons op een gegeven moment allemaal verantwoordelijk zal houden: de intellectuele auteur, de executeurs en degenen die in stilte accepteerden. Na andere enorme wreedheden in de geschiedenis, hebben we gezien dat criminelen zich op de dag des oordeels verdedigen en beweren dat ze bevelen opvolgden. Van de president tot de grensagenten, van de senatoren tot de congresleden en congresvrouwen, de hele dag zal deze wreedheid aan de mensheid moeten worden uitgelegd. Maar ook wij, burgers, kinderen, broers, ouders, grootouders, vrienden en buren, als we zwijgen, als we onze ogen afwenden, als we ze sluiten omdat we niet persoonlijk worden getroffen, zullen we schuldig zijn.

Die gekooide kinderen die gescheiden zijn van hun ouders en wanhopig schreeuwen, kunnen onze kinderen zijn.

Nadat ik mijn dochter had geantwoord dat niemand ons ooit kon scheiden, viel ik in slaap. Niet lang daarna werd ik geschrokken wakker. Kan ik mijn belofte echt nakomen?

Doe mee met onze campagne, want die kinderen aan de grens kunnen ook uw kinderen zijn. #WhereAreMySons #WhereAreMyKids