Ik Probeerde Pom-pom-nagels En Veranderde Van Gedachten Na Een Dag. Dit Is Waarom

2024 Auteur: Steven Freeman | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 08:19

Toen Nicki Minaj werd gefotografeerd met een top vol pom-poms tijdens Carolina Herrera's Spring 2012-show, herinner ik me dat ik bij mezelf dacht, 'sinds wanneer zag de kleuterschool er afgestudeerd aan Fashion Week?'

Ik wist niet dat een paar jaar later de pluizenballen overal zouden zijn - hangend als bevestigbare bedels aan de handtassen, bakken of versierende shirts en sandalen. Daar bleef het niet bij. De pom-pom werd verheven tot haute couture toen Gucci's creatief directeur Alessandro Michele het accessoire afgelopen herfst aan zijn eerste damescollectie toevoegde.

Nu zien we de gezwollen trend, ooit gereserveerd voor kunst en kunstnijverheid, een statement maken op nieuwe en bizarre manieren. Pom-pom-nagels zijn nu een trend. Ja, dat is een ding en het is precies zoals het klinkt: kleurrijke ballen van fuzz kleefden op het nagelbed.

Zoals veel jonge Latinas, ben ik bezig mijn lange werkdagen te balanceren met het koken van gezonde maaltijden in de keuken en het besteden van tijd aan de sportschool. Maar als het om schoonheid gaat, maak ik tijd om avontuurlijk te zijn met leuke trends. De pom-poms waren echter een stuk voor mij. Ik was sceptisch over hoe praktisch - en comfortabel - het zou zijn om een accessoire op mijn nagels te dragen. Nieuwsgierigheid won. 'Waarom probeer je het niet', dacht ik. Ik nam contact op met Vanity Projects, een go-to in New York City voor creativiteit in de nagelindustrie om een afspraak te maken en verrassend genoeg stond de nagelsalon open voor het idee.

Het hele proces nam iets meer dan een uur in beslag. Joey, mijn nagelartiest, had nog nooit een pom-pom-manicure gedaan, dus met mijn voorbereide screenshots van Google vertrouwde ze op haar eigen ervaring om erachter te komen hoe ze de pom-poms op mijn nagels kon plakken met acryl. Trouw aan mijn voorkeur voor ingetogen kleuren, koos ik voor lichtere pastelkleuren bovenop een nude-roze gelmanicure.

Nadat ik de salon had verlaten, ging ik naar de metro en merkte onmiddellijk de verbaasde blik op het gezicht van een vrouw op terwijl ze probeerde uit te zoeken wat er met mijn handen aan de hand was. Ik opende mijn boek en toonde mijn explosie van plezier aan iedereen in de auto.

Terug op kantoor waren sommige activiteiten moeilijker dan normaal. Verwacht. Iets uit mijn portemonnee halen kostte twee minuten extra. Mijn haar vastbinden was bijna onmogelijk. De strijd was echt. Toen de lunch kwam, besefte ik dat ik niets kon eten dat mijn handen zou vervuilen, dus koos ik voor een salade, waardoor ik me verder realiseerde dat ik thuis niet zou kunnen koken. 'Afhalen is het', dacht ik bij mezelf.

Iedereen op kantoor trok de wenkbrauw op als ze mijn handen zagen en hoewel sommigen vonden dat ze onaangenaam waren, was 'Oh mijn god, aw' de gebruikelijke reactie. Vreemd genoeg wilde iedereen een update over hoe het was om de badkamer te gebruiken, en als het tijd was, was het niet zo erg als verwacht. Je moet wel extra (serieus, extra) voorzichtig zijn en wat meer toiletpapier gebruiken dan normaal, maar het was te doen. (TMI? Jammer.)

Toen ik mijn handen waste, namen de pom-poms het water op, maar droogden op in minder dan vijf minuten. De tweede keer gebruikte ik tissuepapier om het water te absorberen, wat het droogproces versnelde.

Toen kwam het breekpunt. Aan het eind van de dag had ik het gevoel dat ik het een paar dagen met de pom-poms zou kunnen houden. Ze waren niet zo'n gedoe en ze zaten vast en stevig aan mijn nagelbed. Ik moest me echter klaarmaken voor een diner en begon mijn make-up aan te brengen. Ik besloot om voor de hand liggende redenen mijn handen niet te gebruiken en bleef bij de borstels.

Hoezeer ik het ook probeerde te vermijden, mijn pom-poms veroorzaakten chaos. Op een gegeven moment had ik het gevoel dat ik de donzige balletjes kon gebruiken om in mijn concealer te mengen. Maar toen ik probeerde de vlekken te verwijderen met make-updoekjes en remover-niet succesvol. Ik wist dat ik niet uit eten kon gaan met pastelkleurige pom-poms bedekt met nude-bruinachtige make-up. Het zag er vies en onhygiënisch uit. Toen besloot ik dat het tijd was.

Ik wist niet hoe ik ze moest uitdoen. Sh-t. Uit wanhoop pakte ik mijn sterkste schaar en knipte ze een voor een af. Dit liet me nu achter met een klodder acryl op mijn nagelbedden. Dus verborg ik mijn nagels grotendeels en rende de volgende dag naar de nagelsalon. Met polijsten kwam het acryl er meteen af en bleven mijn nagels onbeschadigd.

Hoewel leuk, is deze trend niet voor iedereen die op zoek is naar gemak. Als je een vreemde gebeurtenis of zelfs een fotoshoot hebt, ga dan zeker spelen. Maar als het aantrekken van bacteriën in je handen omwille van schoonheid niet jouw ding is. Hé, ik moet toegeven dat dit de beste gespreksaanzet van mijn carrière was.

Opmerking: bedankt aan Vanity Projects!