Presentatrice Van Wake America Vertelt Over Haar Kinderen

2024 Auteur: Steven Freeman | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 08:19

Voor Satcha Pretto ging het eerste jaar van haar dochter Alana in een oogwenk voorbij. De co-host van Despierta América (Univision) heeft elke prestatie van de baby gevierd, van haar eerste stappen tot haar eerste woord. Hier vertelt hij hoe zijn leven is veranderd.

Hoe is je leven als moeder nu veranderd?

'Het leven wordt praktischer. Alana's eerste jaar, ik voel dat het een oogwenk was. We hebben er enorm van genoten. Ze is erg lief, vriendelijk, flirterig. Hij houdt van zijn broer. Het eerste wat hij zei was da-da na zeven maanden. Ze zeggen altijd eerst vader. Ik was super opgewonden. We hebben de video keer op keer bekeken. Ik heb het opgenomen en naar hem gestuurd. Als ze thuiskomt, ziet ze hem en zegt da-da. Mam zei het aan het einde van de zeven maanden. Hij zegt al meer woorden, hij heeft er 7. Mam, meer gegeven, daar, bal, verschillende dingen. Na 10 maanden begon hij zijn eerste stappen te zetten en loopt al. Mensen vragen me of het hetzelfde is met de tweede en iemand wordt evengoed opgewonden. Het is een andere ervaring. Je creëert nieuwe herinneringen met haar. '

Hoe ziet de persoonlijkheid van je kleine meid eruit?

Alana is een krijger. Hij wanhoopt nooit. We namen haar op vier maanden oud mee naar het strand en ze was gefascineerd. Ik keek naar de golven, ik speelde met het zand. Hij ging zitten na 5 maanden. De eerste keer dat ze eten proefde dat ik haar wortel gaf, was na zes maanden. Je wilt ermee spelen alsof het een pop is. Ze is erg speels, heel flirterig, ze vindt het heerlijk om zichzelf in de spiegel te zien. Ze zijn heel anders. Ze is socialer en Bruce is analytischer, serieuzer. Als ze ouder is gaan we shoppen, onze nagels doen en het is weer een medeplichtigheid van vrienden”.

Hoe organiseer je jezelf?

'God geeft moeders wijsheid en kracht. De discipline sport en beweging helpt me bij het organiseren. Soms heb je het gevoel dat je de teugels van alles in je leven hebt en soms heb je het gevoel dat het een ramp is. Dat klopt, er zijn ups en downs. Ik ben de hele middag bij hen. Ik slaap heel weinig, maar het werkt. Men past zich aan. Het is moeilijk, het is een grote uitdaging, maar het is ook een fantastische ervaring, het is een onbeschrijfelijke liefde. Elke dag hou je meer van ze. Het is een baan van totale toewijding en je leert nederig te zijn, geduldig te zijn en een beter mens te willen zijn”.