Zo Kwamen De Cocaïneleveringen Bij El Chapo Terecht

2024 Auteur: Steven Freeman | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 08:19

Iedereen kent Joaquín Guzmán Loera als El Chapo, maar voor Jorge Cifuentes Villa was hij Don Joaquín. De eerste keer dat hij hem ontmoette, meer dan 15 jaar geleden, ontving de Mexicaanse kingpin hem aan de voet van het vliegtuig dat hem naar zijn schuilplaats in de bergen had gebracht, gewapend met een gouden pistool en ingelegd met diamanten om zijn middel en een AK-geweer -47 hangend aan de schouder. Met die man werd niet gespeeld.

De Colombiaan, lid van een bekende clan van drugshandelaren en in 2012 uitgeleverd aan de Verenigde Staten, begon daarmee meer dan zes jaar samen te werken met El Chapo, die deze woensdag alle details had in de federale rechtbank van Brooklyn, waarin Guzmán staat sinds vorige maand terecht.

Cifuentes arriveerde bij de schuilplaats van El Chapo om zaken te doen met het steeds machtiger wordende Sinaloa-kartel en om erachter te komen wie zijn partner Humberto Robachivas Ojeda in Mexico had vermoord. 'Ik wilde weten wie het was geweest om erachter te komen of mijn leven op het spel stond', zei de getuige, die hem een moderne Amerikaanse vintage helikopter gaf om op de rechtervoet in de kring van zijn gastheer te komen. Ze kunnen een lading dragen van maximaal 400 kilo cocaïne. 'Die apparaten leken niet op vliegtuigen, ze leken op raketten', benadrukte hij. 'Je hebt zeer ervaren piloten nodig.'

Een eerste lading van 350 kilo vertrekt met succes van het Colombiaanse departement Chocó, waar de familie Cifuentes een ranch heeft, en landt met succes in de buurt van Zihuatanejo, Guerrero. De Colombiaan verzekerde dat dergelijke "experimentele" en moeilijk te besturen vliegtuigen, ondanks de voltooiing van de missie, hem niet de garantie gaven om hen zo'n kostbare lading toe te vertrouwen. Maar El Chapo, zei hij, stond erop ze te gebruiken omdat 'de radar het niet detecteert'.

Totdat een volgende lading van 400 kilo in een Lancair nooit zijn bestemming bereikt. Mexicanen denken aanvankelijk dat Colombianen het vliegtuig nooit hebben gestuurd, totdat het nieuws van een neergestort vliegtuig in een bergachtig gebied in de media verschijnt. De piloot onder zijn bevel heette de Wilde Dwaas, zei hij.

Moord

De vluchten van de narcoaviones worden geannuleerd na de moord in 2007 op Fernando Cifuentes, broer van Jorge en ex-piloot van Pablo Escobar, die de leiding had over de organisatie ervan. De getuige wees erop dat hij nog steeds niet weet wie hem heeft vermoord, maar dat andere Colombiaanse drugshandelaren als verantwoordelijk zijn aangemerkt.

Dientengevolge legde Cifuentes uit dat hij naar Mexico was verhuisd en El Chapo opnieuw had ontmoet in de schuilplaats in de bergen, die hij nu met meer mannen en meer wapens vond, waaronder "luchtafweerwapens". Ze zijn het erover eens dat Cifuentes de infrastructuur van zijn familie blijft beheren, maar vanuit Ecuador, waar hij naartoe verhuist.

Daar koopt hij magazijnen, legt routes aan en neemt contact op met een leverancier in Colombia - Gilberto el Político García - die de cocaïne aflevert bij een Ecuadoriaanse grensstad, legde hij uit. Hiermee organiseren ze een eerste zending gefinancierd door "don Joaquín", die het geld naar de Colombiaanse aanbieder stuurt via een witwasnetwerk dat de aankoop van Visa-betaalpassen in de Verenigde Staten en Canada betreft, van waaruit de contant geld bij Colombiaanse geldautomaten. 'Omdat Don Joaquín me geld gaf, kocht ik de cocaïne.'

Militair gekocht

Met het geld van Chapo koopt Cifuentes 6 ton van het Colombiaanse departement Putumayo, een gebied dat wordt gecontroleerd door de FARC-guerrillastrijders, en de politicus brengt ze naar de Ecuadoriaanse steden San Lázaro en Esmeraldas. In zijn getuigenis verzekerde hij dat de beweging van de enorme lading werd beschermd door Ecuadoriaanse militairen die waren omgekocht om ze in hun eigen vrachtwagens te vervoeren. 'Legervrachtwagens worden niet gecontroleerd, er is geen gevaar dat cocaïne verloren gaat of in beslag wordt genomen', legde hij uit. De soldaten die door kapitein Telmo Castro waren gestuurd, rekenden hen zeldzaam aan en de cocaïne was 6 ton.

Het volgende jaar proberen ze het opnieuw, maar El Chapo staat erop dat hij een lading van 8 ton wil. Cifuentes zei dat ze slechts 6,5 vaten hadden tegen de tijd dat de haai vertrok voor de ontmoeting met de speedboten en de operatie wilde voortzetten. 'Hij had me al zes ton laten verliezen omdat hij wispelturig was.' Guzmán negeert en beveelt te wachten om de 8 ton op te halen.

Het wachten leidt tot een ramp wanneer een anti-drugsoperatie van de Ecuadoriaanse autoriteiten het magazijn van Cifuentes in Guayaquil raakt en de lading in beslag wordt genomen voordat deze kan worden verzonden. El Chapo gaf volgens Cifuentes de schuld aan de Colombiaanse leverancier en vroeg hem hem te helpen hem te ontvoeren. Maar ze zijn er nooit in geslaagd hem te vinden zodat de huurmoordenaars hem konden vinden.

Volgens hun getuigenis zou dit hun laatste baan samen zijn. De Colombiaanse drugshandelaar werd in 2012 vastgehouden in Venezuela en uitgeleverd aan de Verenigde Staten, waar hij een gevangenisstraf uitzit.

Verijdelde plannen

In zijn getuigenis sprak Cifuentes ook over verschillende plannen om de drug naar Mexico te krijgen. In een ontmoeting met El Chapo in 2007 ontmoette hij een directeur van de Mexicaanse staatsoliemaatschappij Pemex, die hij identificeerde als Alfonso Acosta, met wie ze de mogelijkheid bespraken om cocaïne naar olietankers in Ecuador te smokkelen en deze in Mexicaanse havens te lossen.

Bij een andere gelegenheid, herinnerde hij zich, stelde een man uit El Chapo in Midden-Amerika voor dat het kartel een cruiseschip zou kopen. Uiteindelijk doen ze dat niet.

Steekpenningen en moorden

Op verzoek van de Aanklager erkende Cifuentes de dood te hebben bevolen van vijf mensen, van wie er drie werden gedood.

Hij erkende ook dat hij een ambtenaar van het Colombiaanse Nationale Directoraat Belasting en Douane (DIAN) had omgekocht om belastingen te ontduiken, andere functionarissen om zijn vingerafdrukken te wijzigen voor anderen in de Colombiaanse burgerlijke stand en om de documenten van zijn tijd in de gevangenis te wissen. in 1984.