Hoe Het Is Om Een zwarte Vrouw Te Zijn Bij Coachella

2024 Auteur: Steven Freeman | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 08:19

Afgelopen weekend in Coachella probeerden ongeveer vijf verschillende dronken mensen mijn haar aan te raken zonder het te vragen. Ik werd gevraagd waarom ik in bepaalde gebieden was, terwijl het vanzelfsprekend was dat andere (blanke) mensen er gewoon zouden zijn. En ik werd door de beveiliging - meer dan eens - gevraagd om mijn polsbandje te laten zien, nadat ik al naar binnen had geveegd. Dit was geen toevalstreffer. "Eerlijk gezegd ben ik vaker wel dan niet de enige die op mij lijkt", vertelde Wilhelmina-model en Revolve-influencer Uche Nwosu aan InStyle over haar Coachella-ervaring.

Zelfs een vluchtige blik op festival-hashtags, waaronder #Coachella en #Lollapalooza, laat zien dat muziekfestivals, ondanks de invloed van zwarte creativiteit op de populaire cultuur, alarmerend wit blijven. Een Nielsen Music 360-rapport uit 2018 wees uit dat 52 procent van de Amerikanen elk jaar een soort live muziekevenement bijwoont, maar volgens een andere Nielsen-studie die in 2010 werd gepubliceerd, binnen de 'prime festival demographic' van 18- tot 35-jarigen, een slechts 13 procent van de aanwezigen was zwart. Deze ongelijkheid zet een trieste dissonantie tentoon. Aan de ene kant krijgen zwarte artiesten vaak de hoogste facturering: Beyoncé, Kendrick Lamar en Childish Gambino - die allemaal de complexiteit van hun zwarte identiteit hebben onderzocht door middel van hun muziek - hebben het Coachella-hoofdpodium ingenomen. Maar ze traden op voor veelal een blank publiek.

Vorig jaar tikte het festival Beyoncé aan als de eerste zwarte vrouwelijke headliner in zijn 20-jarige geschiedenis. Haar optreden was ongetwijfeld een mijlpaal, maar vooral voor een zwart publiek was het bijzonder omdat het een onvergeeflijke ode aan hen was. Van het proeven van Fela Kuti, Nina Simone en zuster Nancy tot haar opname van "Lift Every Voice and Sing", tot de liefdevolle behandeling van Black Greek letter-organisaties, de voorstelling omvatte werkelijk de diaspora. De wijdverbreide viering van "Beychella" heeft het festival misschien "post-raciaal" doen voelen, maar voor zwarte influencers die er waren - en dit jaar terugkwamen - is de scène nog steeds niet zo inclusief als het zou kunnen zijn.

"Ik geloof zeker dat er veel ondervertegenwoordiging is voor vrouwen van kleur", voegde Nwosu van het Revolve-festival toe (het merk organiseert een eigen minifestival buiten het Coachella-terrein), samen met haar vriend, trainer en fitnessbeïnvloeder Clinton Moxam. 'Ik denk wel dat het moeilijk is als het soms echt witgekalkt is. Zelfs voor mij was het een beetje moeilijk om erin te komen. We zijn allebei begonnen aan een MTV-show, die ons een beetje bekendheid heeft gegeven, maar ik heb zeker discriminatie ervaren.” Zowel Nwosu als Moxam vonden voor het eerst bekendheid op millennial dating show Are You the One? En zoals Nwosu opmerkt, hielp de blootstelling die ze kregen van hun tijd op tv om ruimtes te openen waar ze zich voorheen niet welkom voelden.

Voor zwarte bezoekers die niet de bescherming van sociale invloed of een VIP-ervaring hebben, kan Coachella betekenen dat ze in de meerderheid van de blanke menigten staan terwijl ze schreeuwende teksten uit hun longen roepen zonder acht te slaan op hoe iemand anders zich voelt. Ik verliet YG's set eigenlijk vroeg, moe van het hebben van het N-woord om me heen te schreeuwen, en dat was niet de enige set waarin dat gebeurde. Op een ander (meestal wit) feest speelde de DJ een dance-remix van Childish Gambino's "This is America", dat nogal extatisch werd ontvangen als een turn-up anthem, waardoor het nummer met een diepere betekenis effectief werd leeggezogen. Het was een vreemde ervaring, gezien de dialoog die het nummer en de video veroorzaakten over het historische geweld van Amerika tegen zwarte lichamen. Toen ik echter om me heen keek, was het duidelijk dat de context gescheiden was van het lied;niemand anders op het feest was er zo mee verbonden.

Vorig jaar ervoer Revolve via de hashtag #RevolveSoWhite sociale media terug vanwege het waargenomen gebrek aan diversiteit in zijn influencer-pool, met opmerkingen als: "Waar zijn de mensen die op mij lijken?" zoals Teen Vogue destijds meldde. Maar op het feest van dit jaar zei Kinya Claiborne (hierboven afgebeeld), hoofdredacteur van Style & Society Magazine, die Coachella al tien jaar voornamelijk bijwoont voor de omliggende evenementen, dat ze vindt dat het merk inclusiviteit prioriteit geeft.

'Mijn ervaring met Revolve is dat ze erg inclusief zijn geweest. Ik begon ongeveer een jaar geleden met hen samen te werken. Ik ben een Afro-Amerikaanse vrouw, dus ik ben niet jouw typische koekjessnijder-beeld van een influencer die je waarschijnlijk denkt te zien bij Revolve. Ik ben een beetje ouder dan de meeste influencers en ik heb geen miljoen volgers op Instagram. Ik ben geen model. Ik ben ook geen anderhalve meter lang en dertig kilo zwaar. ' Maar met meer dan 40 duizend Instagram-volgers, een succesvolle publicatie en on-air credits onder haar riem, hebben Claiborne's leeftijd en ras eigenlijk inherente waarde voor een merk dat worstelt met diversiteit.

Tv-persoonlijkheid Cierra Brooks was ook aangenaam verrast door haar Coachella-ervaring. 'Mijn hele perspectief en alles is veranderd', gaf ze toe. 'Eerst dacht ik, ik weet het niet. Ik wil niet echt gaan ', zegt ze - ze had altijd gedacht dat Coachella uitsluitend blanke mensen aantrok en bang was dat ze zich tussen microaggressies en openlijke vooroordelen, zoals ik ervoer, onwelkom zou voelen. 'Je kunt het niet kloppen tot je het probeert. Bovendien waren er eigenlijk meer zwarte mensen dan ik had verwacht tijdens de evenementen. '

Zelfs evenementen waar gefluisterd werd over gastenlijsten met één noot, leken dit jaar meer bewust te zijn van hun demo's. De 1Oak-pop-up bijvoorbeeld, gastheer Justine Skye en modellen Duckie Thot en Jasmine Tookes als beroemde gasten. Bovendien brak de DJ met de normale top 40-clubafspeellijst om muziek te draaien van Afrikaanse artiesten als Davido, Wizkid en Mr. Eazi (die dit jaar voor het eerst optraden bij Coachella). In de loop der jaren is 1Oak beschuldigd van uitsluitingsgedrag, vooral met betrekking tot zwarte vrouwen.

Oude Coachella-bezoekers zoals Claiborne zien langzaam verschuivingen. “Ik denk zeker dat er meer gekleurde mensen zijn dan toen ik voor het eerst ging. Ik denk eerder dat Coachella veel kleiner was, het was maar één weekend en het waren veel indie-artiesten. Nu is het veranderd in mainstream blockbuster-artiesten en dat je nieuwe demografische gegevens hebt meegebracht.”

Anderen nemen een actievere rol in die verandering. Lifestyle- en wellnesscoach Daver Campbell zag een kans om meer inclusiviteit te creëren rond de wellness-ervaringen van Coachella. Dit jaar lanceerde ik Tha Sanctuary, een door een zwarte familie beheerd wellnesshuis dat influencers verlichting bood van de woestijnhitte in de vorm van gratis gepersonaliseerde fitnesslessen, vitamine IV-druppels, begeleide meditatie en één-op-één healing-sessies. 'Wellness is een industrie van 4,2 biljoen dollar', vertelde ik InStyle, 'maar als je kijkt naar de demografie van veel wellnessprogramma's en zelfs de influencer die wellnessactiviteiten bij Coachella bedient, zijn ze meestal blank. Helaas beschouwen mensen zelfzorg als een luxe waar alleen zeer rijke mensen toegang toe hebben.” Overweeg Gwyneth Paltrow's goop-toegewijden, of zelfs Kourtney Kardashian 's nieuwe site Poosh, die beide producten en lifestyle-advies bieden op maat van een bepaald echelon van de consument.

"We hebben al enorme raciale ongelijkheden in de gezondheidszorg, dus het was belangrijk voor mij om een ruimte te creëren die inclusief was en elke gast in de stoel van hun genezing te zetten," voegde Campbell eraan toe. "Een Coachella-ruimte samenstellen die opties bood voor diegenen die misschien niet altijd toegang hebben tot deze ervaringen, voelde goed."

Voor singer-songwriter Anne Dereaux, die al vijf jaar Coachella bijwoont, herinnerde Beyoncé's optreden vorig jaar er uiteindelijk aan dat, totdat zwarte bezoekers uit de marge worden gehaald, zoals artiesten van kleur zijn geweest, de ongemakkelijke festivaldynamiek zal blijven bestaan.

'Ik realiseerde me dat dit festival een evenement is en altijd is geweest voor een specifieke doelgroep', zei ze. “Hoewel zwarte mensen vaak een spektakel zijn, zijn ze zelden de consument. Het jaar van Beyoncé was duidelijk diverser en dit jaar waren er zakken met veilige ruimtes, vooral op feestjes, vooral op Desert Chill van Instagram. Toch was het grotendeels terug te voeren op blanke jongens die YG-teksten schreeuwden, 'zei ze. 'Maar de helft liep weg toen ik' Fuck Donald Trump 'uitvoerde.'

Met rapportage door Brandi Fowler en Alexis Bennett.