Hoe U Kinderen Kunt Vertellen Over Schietpartijen Op School En Wat U Nooit Mag Zeggen

Inhoudsopgave:

Hoe U Kinderen Kunt Vertellen Over Schietpartijen Op School En Wat U Nooit Mag Zeggen
Hoe U Kinderen Kunt Vertellen Over Schietpartijen Op School En Wat U Nooit Mag Zeggen

Video: Hoe U Kinderen Kunt Vertellen Over Schietpartijen Op School En Wat U Nooit Mag Zeggen

Video: Hoe U Kinderen Kunt Vertellen Over Schietpartijen Op School En Wat U Nooit Mag Zeggen
Video: Te veel TOETSEN op jouw school? | De waarheid over SCHOOLSTRESS 2024, April
Anonim
Moeder die tienerdochter in slaapkamer koestert
Moeder die tienerdochter in slaapkamer koestert

Tot nu toe zijn er in 2018 18 schietpartijen op scholen geweest (en dat zijn we pas in februari!). Hier is het advies van een kinderpsycholoog om kinderen over deze tragische gebeurtenissen te vertellen.

Gisteravond, toen beelden van doodsbange en getraumatiseerde studenten die hun school ontvluchtten - opnieuw - televisieschermen vulden, kregen ouders de laatste tijd een alarmerend veel voorkomende vraag: hoe vertel ik mijn zoon dat hij veilig is? Naar school gaan als schoolopnames keer op keer plaatsvinden, zonder einde in zicht?

De cijfers zijn verontrustend. Gisteren kwamen 17 studenten en docenten om het leven toen een voormalige student in de gangen van de Marjory Stoneman Douglas High School in Parkland, FL, opdook met een AR-15-geweer. Dit gebeurt vijf jaar na het bloedbad van Sandy Hook Elementary School en 19 na Columbine. Maar zo ver hoeven we niet te gaan om de terreur te zien: volgens de non-profitorganisatie EveryTown for Gun Safety zijn er sinds 2013 290 schietpartijen op scholen geweest, waaronder 18 tot dusver dit jaar (en vergeet niet dat we pas in februari zijn).

Door het constante bombardement van slecht nieuws kunnen ouders zich verlamd voelen, niet wetende wat ze tegen hun kinderen moeten zeggen, maar het is belangrijk om hun zorgen aan te pakken en een rolmodel voor hen te zijn dat het normaal en gezond is om een emotionele reactie te hebben op een tragedie, zegt ze. Adam Brown, Ph. D. in psychologie en klinisch assistent-professor in de psychiatrie voor kinderen en adolescenten aan het New York University Langone Medical Center (NYU).

Als je problemen hebt met het vinden van de juiste woorden, is dit de manier om te beginnen:

Ga er niet vanuit dat uw kind zich niet bewust is van wat er gebeurt. 'Veel ouders beperken de toegang tot het nieuws, maar alleen omdat de televisie niet is ingeschakeld, wil dat nog niet zeggen dat ze niet zullen ontdekken wat er met andere mensen gebeurt', zegt Brown. Als je niet zeker weet hoeveel je kind weet, reageer dan: 'Er is vandaag iets engs gebeurd op een school in Florida. Heb je daar iets van gehoord? Heb je een vraag? . Het is altijd beter voor uw kinderen om uit hun mond naar het nieuws te luisteren, in plaats van in de bus of op het schoolplein, waar ze mogelijk totaal verkeerde informatie krijgen, voegt Brown eraan toe.

Stel uw kind gerust, maar beloof niet dat er in uw omgeving nooit een tragedie zal gebeuren. Het eerste is om uw kind te laten weten dat hij of zij veilig is. Je kunt zeggen: 'Dit is gebeurd in een andere staat (of stad) en niet op jouw school. Ze hebben de overtreder betrapt, zodat je niet in gevaar bent ", adviseert Brown, die erop wijst dat dit heel anders is dan te zeggen:" Nee, dit zal in onze stad nooit gebeuren. " Wat u kunt doen, is verwijzen naar de verschillende manieren waarop u, de leraar van uw kind en de politie werken om de veiligheid te behouden. Als uw kind zich nog steeds angstig of machteloos voelt, help hem dan die emoties op een positieve manier te kanaliseren, zoals een brief aan zijn congreslid over wapenwetten of fondsen werven voor slachtoffers van geweld.

Volg de leiding van uw kind. 'Geef je kind wat informatie en kijk hoe hij reageert', zegt Brown. Voor sommigen is dat genoeg, maar anderen hebben meer nodig. Laat ze het gesprek leiden en vragen stellen totdat ze tevreden zijn.

Laat je tiener boosheid en angst uiten. Tieners zullen al met diepere morele en ethische kwesties te maken hebben, en het is belangrijk om een omgeving te creëren waarin ze openlijk hun gevoelens kunnen uiten, Brown mijmert - terwijl ze opmerken dat sommigen eerder geneigd zullen zijn om deze kwesties met hun vrienden te bespreken dan met hun vrienden. ouders. Je kunt echter met je tiener gaan zitten en zeggen: 'Als dit soort dingen gebeuren, twijfel ik aan mijn basisaannames over de wereld en vraag ik me af hoe het voor jou zal zijn.' Zelfs als je geen antwoord hebt, kun je nog steeds van de gelegenheid gebruik maken om een open en zinvol gesprek te voeren.

Vertaald door Carmen Orozco

Dit artikel is oorspronkelijk verschenen op Realsimple.com

Aanbevolen: