De Reis Naar Cuba Van Een Jonge Vrouw Uit De Verenigde Staten

2024 Auteur: Steven Freeman | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 08:19

[Interview en video opgenomen, geregisseerd en bewerkt door Fedora Rivas]

De reis van de Amerikaanse student Eva Ringquist naar Cuba zou in eerste instantie een gelegenheid moeten zijn om Afro-Cubaanse volksdansen te leren met lokale leraren. De twee maanden die hij op het eiland doorbracht, bleken veel meer te zijn.

De dochter van een Zweedse vader en een Venezolaanse moeder, de 19-jarige was al gewend om in andere landen te wonen en zich aan te passen aan andere culturen. Daarom heeft hij de mogelijkheid niet gemist om zijn vader, een professor aan het prestigieuze Berklee College of Music, te vergezellen toen hij in 2016 het eiland bezocht om Afro-Cubaanse percussie en muziek te studeren.

Haar ervaring in privéhuizen van Cubanen, het bijwonen van lessen met lokale dansers of het bijwonen van evenementen buiten het toeristencircuit legde haar vast in een video die ze deelde met People en Español, en waarin ze vertelt over een reis die haar leven heeft veranderd en haar in staat stelt te zien door hun ogen naar het Caribische land.

'De algehele ervaring van het leven in dit land en het zien hoe de samenleving werkt, heeft op veel manieren een diepe indruk op me gemaakt', legt de psychologiestudent uit Boston uit.

Door zijn onderdompeling in de Cubaanse samenleving probeerde hij de tegenstellingen te begrijpen waarin de gewone Cubaanse debatten en de moeilijkheden waarmee hij wordt geconfronteerd binnen een autoritair politiek systeem en een economie in een voortdurende crisis, waarin de meest elementaire artikelen schaars zijn, evenals de houding en feestelijke geest die hij handhaaft ondanks de onzekerheid die hem omringt.

De camera die Eva vergezelt tijdens haar rondreis door Cuba legt een door de tijd gedragen paradijs vast met vervallen straten, ouderwetse auto's, lege winkels en onvoldoende infrastructuur. 'Er zijn veel gebouwen waarin je nooit zou denken dat er iemand woonde omdat ze in puin lagen, maar [je merkt] dat daar drie of vier gezinnen wonen', zegt de jonge vrouw.

Het omvat ook de glimlach van de spelende kinderen in het park, de muziek die de hobbelige straten vult en de warmte waarmee het wordt ontvangen door degenen die het pad kruisen. 'Iedereen was heel gastvrij en heette me welkom, maar ze zijn ook een beetje gek', grapt hij. 'Er is een duidelijk gevoel van spontaan feest in de cultuur.'

Eva, die ook dans studeert en als kind een bekroonde gymnast was, reisde naar de stad Matanzas om de basis van Afro-Cubaanse muziek en dans te leren, en volgde privélessen in Havana met een Yoruba-dansleraar, die ook leerde mambo-stappen en salsa. "Deze ervaring en deze reis zullen mijn manier van dansen in de toekomst beïnvloeden."

In haar reflecties aan het einde van haar verblijf laat Eva zich inspireren door het aanpassingsvermogen van Cubanen en de geest waarmee ze hun moeilijke dagelijkse leven tegemoet treden, wat ze beschouwt als een mechanisme om een realiteit te compenseren die ze niet kunnen veranderen. 'In plaats van de hele tijd in die boze omgeving te leven, accepteren ze het als een overlevingsmethode, en dat is triest', besluit hij.