Waarom UFC-vechter Julianna Pena Marcheert Naar De Beat Van Haar Eigen Drum

2024 Auteur: Steven Freeman | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 08:19

Julianna Peña, "The Venezuelan Vixen", is de rijzende ster van het Ultimate Fighting Championship (UFC). In 2013 werd de Latina-atleet de eerste vrouw die The Ultimate Fighter won, een reality-tv-show en mixed martial arts-competitie. Ze maakte de weg vrij voor toekomstige vrouwelijke concurrenten, omdat de show nooit vrouwen had vertoond vóór Peña's verschijning. Ze nam een pauze van haar intense trainingsroutine om met Chica te praten over het leven buiten de ring, zelfverzekerd te blijven en waarom het juiste nummer het verschil maakt.

Girl: Hoe ben je begonnen met Mixed Martial Arts (MMA)?

Julianna Peña: Mijn zus had me uitgenodigd voor een cardiotrainingles voor vrouwen om wat af te vallen. Het was liefde bij de eerste klap. Ik heb sindsdien niet meer achterom gekeken. Ik bleef daarna voor de MMA-lessen en leerde het hele spel.

Meisje: En ondersteunde je familie dit [carrièrepad]?

JP: In het begin waren ze erg terughoudend, want ik ben de baby van vier en mijn vader vond het niet leuk om te zien hoe zijn meisje in het gezicht werd geslagen. Toen ze eenmaal zagen hoe toegewijd ik was en gepassioneerd werd met MMA, sprongen ze aan boord en hebben me van harte ondersteund. Ik ben blij dat ze van gedachten zijn veranderd.

Girl: Hoe voelt het om de eerste vrouw te zijn die The Ultimate Fighter wint?

JP: Om die eerste vrouw ooit te zijn die dat toernooi wint, is een eer en iets dat ik hoog in het vaandel heb staan, omdat het voor altijd in de geschiedenis van de UFC zal verdwijnen.

Meisje: Voelde je enige druk om als eerste vrouw te winnen?

JP: Nee, ik wist gewoon dat ik het wilde. Ik zou absoluut diepbedroefd zijn geweest als iemand die titel naast mij had gekregen. Ik liet niemand anders de 'allereerste' zijn. Ik moest ervoor vechten.

Chica: En als iemand die ervoor moet vechten, neem ik aan dat je veel zelfvertrouwen moet hebben. Op welke manieren houdt u uw zelfvertrouwen hoog?

JP: Het geloof in mezelf en de sterke mentaliteit die ik heb. De pure wil en vastberadenheid om te weten dat niemand me in elkaar zal slaan. Ik denk dat je dat zelfvertrouwen moet hebben en je ervan bewust moet zijn dat je net zo goed in staat bent om de heilige levende rotzooi van iemand anders te verslaan dan wie dan ook op een bepaalde avond. Ik heb dat. Ik ben heel zeker van mezelf, dus ik heb nooit momenten waarop ik me moet afvragen of ik het wel of niet kan. Ik weet dat ik het kan. Als je dat weet, is het gemakkelijk.

Girl: Heb je rituelen voor wedstrijden?

JP: Ik bewaar deze kleine aandenkens die ik heb verzameld door de jaren heen die mijn familie en vrienden aan mij hebben gegeven; Ik draag die altijd bij me als ik vecht. Ik heb ook elke keer dat ik vecht een verandering van lied. Dana [White, president van de UFC] kiest al mijn nummers tot dusver van de finale van The Ultimate Fighter tot mijn laatste gevecht. Ik wil nooit weten waar ik naar toe loop. Ik vind het leuk om verrast te worden en ik heb in het verleden een soort van slecht bijgeloof gehad met mijn walkout-nummer, dus ik zorg ervoor dat het elke keer willekeurig is in de toekomst. Ik wil mezelf niet zo veel onder druk zetten om het perfecte nummer te kiezen. Op die manier kon ik me meer concentreren op het gevecht dan op het lied.

Meisje: Is er een genre waar je nooit naar toe zou lopen?

JP: Ik hoop dat ik nooit naar iets geks hoef te lopen dat ik niet leuk vind.

Meisje: Heb je het gevoel dat wanneer je mensen ontmoet, ze een verkeerde indruk van je hebben?

JP: Ik heb het gevoel dat mensen soms een verkeerde perceptie van mij hebben. Maar mensen gaan denken wat ze ook van je willen denken. Dat zijn mijn zaken niet wat ze denken. Het is mijn taak om erop uit te gaan en geweldige en geweldige gevechten aan te gaan - en ervoor te zorgen dat mensen naar me kijken en enthousiast worden over mijn gevecht. Ik maak me niet al te veel zorgen of ze bang zijn of hun perceptie. Ik ben wie ik zeg dat ik ben. Ik moet mezelf doen. Uiteindelijk ben ik degene die mijn rekeningen moet betalen, zodat ik me niet te veel concentreer op wat mensen denken.

Meisje: Wie is Julianna Peña buiten de ring?

JP: Ik hou ervan om met familie rond te hangen. Ik heb acht neven en mijn eerste nichtje kwam in februari. Als ik niet met mijn vrienden train, ben ik meestal met mijn gezin of in de natuur om iets in de Pacific Northwest te doen, zoals wandelen. Ik hou ervan om plezier te hebben. Ik hou van lachen. Ik hou ervan om anderen te dienen en dingen te doen voor andere mensen. Ik zorg ervoor dat iedereen tevreden is.

Meisje: heb je manieren waarop je contact maakt met je [latino] cultuur?

JP: Mijn familie kookt altijd graag. Dat is absoluut iets waar ik in mijn cultuur mee connect. Elke week zullen we een familiediner hebben bij mijn broer, waar het allerlei Mexicaans eten zal zijn omdat mijn moeder Mexicaans is. Ze maakt een paar hele goede enchiladas.

Meisje: En hoe kom je aan je bijnaam "The Venezuelan Vixen?"

JP: Mijn vader komt uit Venezuela, dus mijn coach noemde me Venezolaanse Vixen omdat ik dacht dat het paste bij mijn karakter en mijn vechtstijl. Als je de definitie van een feeks opzoekt, is dat best grappig. Google 'Vixen.' [Lacht]

Meisje: Welk advies zou je geven aan vrouwen die te horen krijgen dat ze iets niet kunnen?

JP: Ik heb altijd op het ritme van mijn eigen drum gemarcheerd en dat is wat ik stel voor dat je doet. Sommige mensen wilden niet dat ik zou vechten en ze probeerden me weg te houden van vechten. Daar heb ik nooit naar geluisterd. Ik ga doen waar ik blij van word. Ik denk dat als je een focus in het leven hebt, alles mogelijk is en laat niemand je vertellen dat het dat niet is. Ga je gang en marcheer, en kijk niet achterom.

Girl: Dus wat is de volgende stap voor jou?

JP: Ik wacht tot de rook opklaart. Ik wacht op mijn volgende gevecht. In de tussentijd heb ik werk te doen: gewichtheffen, in vorm blijven en ervoor zorgen dat mijn eten op orde is. Glimlachen, knikken en er mooi uitzien - dat is alles waar ik me nu zorgen over maak.