Ilia Calderón Onderzoekt Geweld Tegen Vrouwen In Latijns-Amerika

2024 Auteur: Steven Freeman | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 08:19

Ilia Calderón geeft toe dat het rapporteren van de hartverscheurende verhalen in een speciaal onderzoeksrapport over vrouwenmoord in Latijns-Amerika, dat deze zondag om 19.00 uur werd uitgezonden op Univision's Here and Now, een emotionele tol eiste. 'Het heeft me echt geraakt', zegt ze tegen People CHICA. 'Het is moeilijk om hun kinderen te zien - hun kinderen eindigen vaak als wezen', zegt ze. 'We zien kleine kinderen en tieners getraumatiseerd. Deze kinderen blijven achter zonder een moeder en een vader. Ze vallen vaak in adoptie- of pleegzorgsystemen of moeten bij andere familieleden blijven omdat hun vader in de gevangenis belandt.”

Het co-anker van de Noticiero Univision reisde naar Mexico en El Salvador om verhalen over meedogenloos geweld tegen Latinas te onderzoeken. 'Dit is een heel ernstig probleem in heel Latijns-Amerika', zegt Calderón. "De statistieken zijn alarmerend", voegt ze eraan toe, en noemt Mexico, waar vorig jaar meer dan 3600 vrouwen werden gedood, als slechts één voorbeeld. 'Dit zijn slechts gevallen die bekend zijn. Er zijn ook duizenden vrouwen verdwenen. '

Een van de verhalen die de show behandelt, is de moord op de Salvadoraanse journaliste Karla Turcios door haar man. 'Ze was de moeder van een kind bij wie de diagnose autisme was gesteld. De officier van justitie vertelde ons dat alles gebeurde terwijl het kind in huis was, en dat het kind, toen hij het lichaam wilde wegdoen, bij hem in de auto zat”, herinnert Calderón zich. Karla's lichaam vertoonde tekenen dat ze was gewurgd; ze had plastic zakken over haar hoofd en haar gezicht was geslagen. Calderón zegt dat veel slachtoffers van femicide vaak ernstig worden geslagen als ze worden vermoord en dat velen naakt of in ondergoed worden gevonden, soms achtergelaten in hotelkamers - allemaal manieren om vrouwen te denigreren.

Ze behandelde ook de moord op Rosa María, een arts die door haar man in El Salvador werd vermoord. Rosa María en Karla hadden verschillende dingen gemeen. Zij waren de professionele thuis, degenen die werkten en de aanbieders waren. Ze leden ook huiselijk geweld, fysiek en psychisch, in stilte, en ze distantieerden zich van hun families om dichter bij hun echtgenoten te zijn”, zegt Calderón. Het nieuwsanker zegt dat sommige vriendjes of echtgenoten die niet op hetzelfde professionele niveau zijn als hun vrouwelijke partners, geweld gebruiken om te laten zien dat ze de controle hebben. 'Het is een manier om wraak te nemen op de vrouw omdat zij de aanbieder is, zij de professionele, de mooie en de bewonderde. Dat zorgt voor een dynamiek van agressie. '

Ze interviewde ook een Mexicaanse vrouw wiens zus voor haar huwelijk door haar verloofde was vermoord. 'Ze hadden ruzie. Ze was bij haar beste vriend en hij reed ze over met zijn auto ', zegt Calderón over de moord op Serymar Soto. Een jaar nadat ze was vermoord, op wat de trouwdag van Serymar zou zijn geweest, plaatste haar zus de trouwjurk die ze zou dragen en de foto van haar voortvluchtige verloofde op een Facebook-pagina die ze had gemaakt met de titel 'Los Machos Nos Matan en México' [Mannetjes doden ons in Mexico]. Dankzij informatie van een anonieme Facebook-gebruiker kon de politie hem vinden en arresteren. Op die pagina plaatsen mensen nu andere foto's en verhalen van vrouwen van wie de moorden onopgelost zijn gebleven.

Femiciden kunnen vrouwen van alle sociale klassen en leeftijden treffen, zegt Calderón. Ze doet ook verslag van de zaak van de Colombiaanse vrouw Rosa Elvira Cely, die in een park liep toen ze werd verkracht, gemarteld en voor dood achtergelaten. Ze kon de politie bellen en haar verhaal vertellen voordat ze stierf; de zaak was voor de wetgevers aanleiding om de wet Rosa Elvira Cely in Colombia in te voeren. Deze wet werd jaren later toegepast om de moordenaar van een 7-jarig, inheems Colombiaans meisje genaamd Yuliana Samboní te straffen, dat als vrouwmoord werd geregeerd. Yuliana werd op straat ontvoerd door een architect, die haar later verkrachtte en vermoordde in zijn appartement. Hij werd schuldig bevonden aan verergerde moord en veroordeeld tot 58 jaar gevangenisstraf.

Niet alle landen classificeren de moord op vrouwen als vrouwenmoorden, wat het tot een verergerde moord wegens geslacht maakt en extra gevangenisstraf toevoegt aan de straffen van de daders. Latijns-Amerikaanse landen zoals Mexico, El Salvador en Colombia erkennen vrouwenmoorden, terwijl de Verenigde Staten dat niet doen, zegt Calderón.

Ze deed ook verslag van de zaak Maribel Torres, een in Florida vermoorde Cubaanse vrouw. 'Haar partner probeerde altijd afstand te nemen van haar familie', zegt Calderón, wat vaak voorkomt bij gevallen van huiselijk geweld. Zelfs nadat hij de moeder van zijn kinderen had vermoord, bleef ik vanaf haar mobiele telefoon berichten naar haar familie sturen om te doen alsof ze haar was, zodat ze niet zouden vermoeden dat haar iets was aangedaan. De familie meldde dat ze maanden later vermist was toen ze zich realiseerden dat er iets mis was. Ze kregen een telefoontje van de zus van de moordenaar en zeiden dat de familie van het slachtoffer haar kinderen moest gaan ophalen, die door hun moeder waren 'verlaten'. Toen wist haar familie dat ze in de problemen zat, omdat ze haar kinderen nooit in de steek zou laten. Haar lichaam werd acht maanden later gevonden in een kanaal in een cementdoos.

Calderón zegt dat veel slachtoffers hindernissen ondervinden bij het aan de kaak stellen van geweld tegen binnenlandse partners. Ze sprak met Brenda Vásquez, een overlevende die zegt dat haar man haar en hun kinderen bijna levend had verbrand in hun huis in El Salvador en dat hun tweede kind het product was van verkrachting van hem. Ze vertelde Calderón dat ze de afranselingen bij de politie zou aan de kaak stellen en dat ze haar dingen zou vertellen als: 'Gedraag je met je man en je zult zien dat de dingen zullen verbeteren', of 'Vrouwen moeten dit doorstaan'.

'Het zit diep geworteld in onze cultuur, dit machismo en het idee dat vrouwen dingen moeten verdragen om het gezin bij elkaar te houden omdat kinderen hun vader nodig hebben', zegt ze. "Vaak zijn mannen de aanbieders en zijn vrouwen financieel afhankelijk van mannen een andere factor die hiertoe leidt." Hoewel er in Latijns-Amerika non-profitorganisaties en overheidsinstanties zijn die zich inzetten om vrouwen te beschermen tegen geweld, stelt Calderón dat er nog een lange weg te gaan is. Mannen laten hun slachtoffers zich vaak schuldig voelen door hen psychologisch te misbruiken en hun zelfrespect te ondermijnen. 'Dit kan ertoe leiden dat ze worden vermoord of dat ze door een pak slaag naar het ziekenhuis worden gestuurd', zegt ze. “Het is een cyclus die helaas moeilijk te doorbreken is. Het begint allemaal met onderwijs van jongs af aan”, voegt ze toe over het vinden van oplossingen. 'Het gaat niet alleen om het versterken van meisjes - het's over jongens leren vrouwen te waarderen. '

De Colombiaanse journalist had ook een hoopvolle boodschap voor slachtoffers van huiselijk geweld. 'Ze moeten in zichzelf geloven en weten dat dit niet normaal is. Ze moeten hulp zoeken - het is soms moeilijk, omdat ze afwijzing vinden of deze autoriteiten tegenkomen. ' De vrouwen die erop staan hulp te zoeken, deze misdaden aan de kaak te stellen en hun onafhankelijkheid te herwinnen, zijn degenen die 'leven om hun verhalen te vertellen', benadrukt Calderón. Ik wil niet de schuld geven aan vrouwen die deze cyclus niet hebben kunnen doorbreken omdat het niet hun schuld is, maar de boodschap aan een vrouw die dit doormaakt is deze: er is een andere wereld daarbuiten, mensen kunnen je geloven en er zijn kansen die er zijn. Het is mogelijk om hier uit te komen en alleen degenen die die stap kunnen zetten, zullen overleven.”