ChocQuibTown Praten Over Afro-identiteit In Muziek

2024 Auteur: Steven Freeman | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2024-01-12 00:32

Als een van de meest bekende Afro-diasporische groepen ter wereld, begrijpt ChocQuibTown hun sociale verantwoordelijkheid om muziek te produceren die politiek wordt maar je toch wil laten dansen. Oorspronkelijk afkomstig uit de Chocó-afdeling van Colombia, bekend om zijn Afro-Colombiaanse en inheemse bevolking, bleven ze natuurlijk trouw aan de klanken van Afro-folkloristische beats, reggae en reggaeton. "We creëren veel urban muziek, maar met tambore [drums], en zo voelen we het", vertelt rapper Carlos "Tostao" Valencia aan People CHICA.

Hoewel veel Afro-Latino-stemmen de afgelopen jaren de speerpunt waren van discussies over colorisme en het gebrek aan vertegenwoordiging in Latijns-Amerikaanse media, heeft de Afro-Colombiaanse hiphopgroep een geschiedenis van pro-black messaging die jaren voor de term 'Afro-Latino begon' "Werd populair. Wie kan bijvoorbeeld de tijd vergeten dat ze acht jaar geleden spraken over racisme en gebrek aan zwarte vertegenwoordiging in de industrie op Jorge Ramos 'show Al Punto? Daar legde de groep de realiteit van zwarte ervaringen in het land uit en riep ze problematische "normaalheden" in de Latijns-Amerikaanse cultuur uit, zoals mensen naar hun kleur verwezen.

'Daarom maken we liedjes die bewustzijnsverhalen genereren [en vertellen] vanuit huis', legt Miguel 'Slow' Martínez, de rapper / producer van ChocQuibTown (en broer van medegroepslid Gloria 'Goyo' Martínez) uit. 'Zelfs als we er grapjes over maken, zijn er problemen waar mensen zich bewust van moeten zijn.' Stedelijke muziek spreekt vaak over strijd, en de onverschrokken teksten van de groep zijn daar een voorbeeld van. 'Bij het vertellen van een verhaal op een album moet je een bericht achterlaten', zegt Slow. "Je moet altijd liedjes maken die bouwen en niet vernietigen." Nummers als "De Donde Vengo Yo" en "Somos Los Prietos" brengen die boodschap tot uitdrukking en bespreken de onzichtbaarheid waarmee ze als artiesten worden geconfronteerd en de onzichtbaarheid die ze in hun thuisland ervaren.

Hun visuele esthetiek is op dezelfde manier doordacht, vooral in hun nieuwste video voor "Que Me Baile" met Becky G. Het is een liefdesbrief voor diasporische ritmes en dans, en in de video nemen beide dames de rol van heersers op zich. "Ik denk dat video's je de mogelijkheid bieden om naast de muziek en de teksten nog veel meer te demonstreren", zegt zanger Goyo. 'We wilden iets vertellen over wat de Afrikaanse diaspora is, zeggen dat het onze oorsprong is en dat Afro-Latinas koninginnen kunnen zijn.'

Sinds de première is de video meer dan 17 miljoen keer bekeken. Hoewel de band sinds 2000 professioneel actief is, zijn er doelen en triomfen die ze nog steeds hopen te bereiken, het beste uitgelegd door Goyo. 'Een doel dat we hebben, is door de VS toeren', zegt ze. "We willen onze muziek delen en hier regelmatig komen … [en] samenwerken met [Amerikaanse] artiesten en meer muziek maken."